Time for Africa!

Na 5 jaar en een pandemie is het opnieuw tijd voor Afrika! Tijdens deze vakantie staat het Oosten van Zuid-Afrika op het programma.

Een TGV rit en een lange Air France vlucht vanuit Parijs brengen ons naar Johannesburg. We landen hier voor de vierde keer sinds 2014 dus het voelt allemaal vertrouwd aan. 
Er staat geen rij aan de grenscontrole en voor we het weten staan we officieel op Afrikaans bodem. Eindelijk!
We pikken de huurwagen op, geen Chinese SUV zoals we gereserveerd hebben, wel een splinternieuwe VW Tiguan. We passen met heel ons hebben en houden perfect in de auto. Dit jaar maken wd geen kampeerreis zoals in Namibië & Botswana, want in Zuid-Afrika zijn accommodaties betaalbaar en dik in orde. We zullen het kamperen ongetwijfeld missen maar anderzijds zal het reizen een stuk comfortabeler zijn.

De jongens hebben er zin in, er is geen tijd om boodschappen te doen en we beslissen om ineens richting Pilanesberg National Park te rijden.
We verblijven in een huisje net buiten het park, in een gated community. Aan de poort staan potige bewakers, maar even later merken we dat het hek achter ons huis omver ligt. Tot zover de beveiliging.
We mogen vroeger inchecken, droppen onze bagage en trekken op safari.

We waren al eerder in Pilanesberg, het reservaat gelegen in wat eens een vulkaan was, en dat is ons goed bevallen. Het park heeft de big 5 en prima berijdbare wegen, een must gezien we het zonder 4WD doen. Nog voor we door de gate zijn spotten we impala’s, waarschijnlijk de meest voorkomende dieren in elk park, en toch blijven we lang staan om deze antilopen te bestuderen.
Niet veel later kunnen we ook kudu’s van ons lijstje schrappen, maar het wordt pas echt leuk wanneer we een eenzame olifantenstier op enkele meters van ons zien voorbij komen. Het eerste big 5 dier is een feit!
In een waterplas baden enkele nijlpaarden met een kleintje, en komt niet veel later een witte neushoorn (nummer 2!) drinken. Wat een geluk hebben we vandaag! Het dier heeft zijn naam trouwens niet gekregen door zijn kleur, wel door zijn wijde lip. Wijd en wit zijn ergens onderweg door elkaar gehaald en dat is nooit meer goed gekomen.

We stoppen bij Pilanesberg Center voor een vroeg avondmaal. Met uitzicht op de waterplas waar impala’s komen drinken eten we voor enkele euro’s, dat is pas waar voor ons geld.
Terug in de auto spotten we de tweede neushoorn van de dag. Niet veel verder staan enkele wagens stil, dat is meestal een goed teken. En yes, aan de kant in het hoge gras zit een  luipaard naar de chaos op de weg te kijken. En het wordt nog veel beter wanneer hij besluit om vlak achter onze auto de weg over te steken. Bijna niet te geloven, nummer 3 van de big 5 op enkele uren tijd en diegene die volgens onze ervaring het moeilijkst te spotten is. Louis merkt op dat zijn vakantie nu al geslaagd is.

De zon is aan het ondergaan, het is tijd om het park te verlaten. De regels zijn streng, om 18u gaan de poorten dicht en wie dan nog in het park rijdt krijgt een fikse boete.
Zonder zon wordt koud. Niet veel later kruipen we, nog moe van de reis, onder de electrische dekens…